Լինում է չի լինում մի աղքատ մարդ է լինում: Շատ է չարչարվում,բայց չի կարողանու լավ ապրել։Մի օր նա տխուր նստած է լինում փողոցում,այդ ժամանակ նրա կողքով անցնում է անխելք մարդը։Տեսնելով նրան կանգ է առնում և հարցնում․

-Եղբայր, ինչու՞ ես տխուր,ի՞նչ է պատահել։

-Օր ու գիշեր աշխատում եմ, բայց երեխաներս սոված են ։Իսկ դու ու՞ր ես շտապում անցորդ եղբայր,- հարցնում է աղքատ մարդը։

-Իսկ ինձ հարստություն պետք չի, ես գնում եմ բախտիս հետևից։

-Ոսկին այս ծառի տակ է,-ասում է անխելքը և վազելով հեռանում։Եղբայր հենց սա է քո բախտը,բայց անխելքը հետ չի նայում։

Աղքատ հանում է ոսկին և ուրախ վերադառնում տուն և երեխաներին երջանկացնում և հաց է գնեւմ։

Լինում է, չի լինում, մի գող դդմիկ է լինում: Այդ գող դդմիկը միշտ գողանում էր ուրիշների դդումները հելոինի ժամանակ, նրան այդ արարք իրեն շատ դուր էր գալի, նա ծիծաղում էր ուրիշ դդմիկների վրա, ուր նեղվում էին, բայց նրանց մեջ կար մի չվախեցող։ Նա գնաց դդմիկներ առաչը և ասաց ես քեզնից ուժեղ եմ դու չես կարող վերձնել իմ դդումները և ջարդես ։Եվ այդպես նրանք կռվում են։ Ես կարող եմ քո դդում ջարդոլ չե չես կարող իմ դդումները ջարդել և այդպես կռվում են ։ Եվ իրական կռիվ են սկսում, մեկ հանում է իր թուրը մեկնելը հանում է իր դանակը, և սկսեցին կռվել։ Մեկի ծակում է, մեկ ջարդում, իսկ դդմիկն էրը նայում են թե ինչպես են կռվում, գող դդմիկ ,և ուժեղ դդմիկը։Եվ այդպես շարունակ իրենց ծակել և ջարդել ։Նրանց մեջ հաղթեց ուժեղ դդմիկ։Եվ դդմիկներ ուրաղացան որ իրենց չի վերձնի գող դդմիկ ։Բայց գող դդմիկ ջղայնուցյունից վեր եկավ,և խփեց և ուժեղ դդմիկին ճաքեց,և ուժեղ դդմիկ ևս ջղայնանցվ և պտտվեց և խփես գող դդմիկի վրա և ասդպես շարունակ մի չև չեն դրաքի: